"Daar zat ik dan in 2014 met een goede financiële regeling en 38 maanden WW thuis op de bank, op mijn 53ste. Wat nu? Ik heb er letterlijk wakker van gelegen wat ik zou gaan doen. Ik voelde mij nog veel te jong om achter de geraniums te gaan zitten. Er moest ook brood op de plank komen."
Elbert Jansen (61), uit Arnhem Zuid, al ruim 30 jaar samen met Jan, is graag op reis, liefst drie keer per jaar. Nederland, Europa, Amerika, en een keer in Canada. Samen onderweg, het blijkt een levensmotto, als je goed naar zijn carrière kijkt. "Ik ben destijds in 1979 begonnen als laborant in het Bedrijfslaboratorium voor Grond- en Gewasonderzoek in Oosterbeek en was toen net achttien jaar. In januari 1981 kon ik de overstap maken naar de toenmalige Postgiro/Rijkspostspaarbank, gevestigd aan de Velperweg in Arnhem. Je kon ambtenaar worden. Dat was in die tijd nogal wat. Ik ging er al 300 gulden op vooruit in de maand. Dat was best veel geld toen! Ben destijds als 19- jarige op de afdeling Secretarie begonnen als typist.” Dolksteek
Rond 1987 werd deze afdeling opgeheven en ging hij naar het Computercentrum als administratief medewerker. In 1992 dreigde opnieuw ontslag. Maar hij stapte al solliciterend over naar de GVC waar de betalingsopdrachten van de oude NMB Bank werden verwerkt. “Hier zou ik achttien jaar werken. In 2010 werd ook deze afdeling opgeheven. In hetzelfde jaar werd ik aangenomen op de afdeling Fraudebestrijding waar ik veel telefonische klantencontacten onderhield. Tussen 2013 en 2014 heb ik nog een jaartje op een andere afdeling gewerkt waar betalingsopdrachten van ING werden verwerkt. Tot het definitieve einde zich aandiende. Dat was destijds best een moeilijke en heftige tijd. Zekerheid die je al die jaren gewend was, werd onzekerheid. Te weten dat je als trouwe medewerker aan de kant werd geschoven en boventallig werd verklaard, voelde als een dolksteek in je rug. Ik ben destijds door een rouwperiode gegaan. Wat nu? Ik werd weliswaar met een goede financiële regeling en 38 maanden WW thuis op de bank gezet als het ware. Daar sta je dan op je 53ste. Je moest beslissen wat je toekomst wordt. Het heft in eigen hand nemen."
Elbert Jansen: "Zodra je een uniform aan hebt, zien mensen in jou een aanspreekpunt en een autoriteit."
Elbert Jansen: "Zodra je een uniform aan hebt, zien mensen in jou een aanspreek-punt en een autoriteit."
Fred Teeven Elbert: "Maar ik had nog ergens een "hoge hoed" en een trukendoos, een plan B. Namelijk voor buschauffeur gaan. Een idee waar ik eigenlijk al sinds mijn jeugd mee rondliep en voor mezelf hield. Niet wetende dat dat plan ook nog eens werkelijkheid zou kunnen worden in 2014. Net als de bekende staatssecretaris Fred Teeven, die ook in het OV zijn heil vond, na zijn vertrek als staatsecretaris. Ik kreeg van ING 4.300 euro mee voor de rijopleiding van de bus. Dat ging nog niet van een leien dakje. De examinator zei me zelfs dat ik maar beter naar ander werk kon uitkijken. Het zou niks met mij worden. Toen had ik het geluk dat ik een instructeur van BRENG uit Arnhem kende die me bijna letterlijk op sleeptouw nam en me in Amsterdam de kneepjes van het vak leerde. Daarna deed ik weer examen en slaagde ik met vlag en wimpel. De aanhouder had gewonnen.” Elbert is nu alweer ruim vijf jaar buschauffeur en heeft een vast contract: "Wat een ontzettend leuk vak! Mijn thuisbasis is Ede bij busmaatschappij Keolis. Lijn C-3 tussen station Ede-Wageningen en Wageningen is een van de drukst bezette lijnen in deze regio. Veel studenten van over de hele wereld reizen naar de Campus/Universiteit in Wageningen. Rondjes om de kerk? Ik heb, via uitzendbureaus, letterlijk gereden tussen Hoek van Holland en Lobith en alles wat ertussenin ligt. Van Rotterdam tot Amsterdam, Utrecht en Amersfoort en Apeldoorn en Zwolle is voor mij gesneden koek. Ik ben er trots op." "Ligt mij goed" "Wat mij drijft? Het gevaarte dat je mag besturen. Het is zulk dankbaar werk. Complete schoolklassen, ouderen en kinderen die naar je zwaaien, alsof je de koning bent. Mensen die om een praatje verlegen zitten. Zodra je een uniform aan hebt, zien mensen in jou een aanspreekpunt en een autoriteit. Ze denken ook dat je alle straten van alle steden kent. De mooie natuur drijft mij ook. Eekhoorntjes, een haas, hertjes of die duif die op het allerlaatste moment voor je bus besluit omhoog te gaan en die je hartkloppingen bezorgt! Ik maak het allemaal mee. Zonnetje erbij en je hebt het mooiste schilderij op je voorruit. Soms is ontslagen worden een zegen. De ING heb ik tot op heden nog geen dag gemist. Ik vertel nog regelmatig en met trots dat ik bijna 34 jaar bij ING met plezier heb mogen werken, maar er bestaat meer dan ING alleen. Als je maar wilt. Ik ben daar het levende bewijs van."