Begonnen op de afdeling Buitenland-Deviezen van de toenmalige Postgiro Rijkspostspaarbank slaagde Harry Brinkhorst (63) erin om op latere leeftijd na een afwijzing een vast contract te krijgen bij de oer-Nederlandse fietsenfabriek Gazelle.
Wanneer ben je in Arnhem in dienst gekomen bij de Postgiro Rijkspostspaarbank? "Ik ben ik 1979 in dienst gekomen. Het is misschien een leuke anekdote. Ik was in mei van 1979 klaar met de meao. In Dieren werkte ik bij een jongerencentrum waar ik plaatjes draaide voor het publiek. Ik kende daar iemand die bij de Postgiro Rijkspostspaarbank werkte. Ik was op zoek naar een baan en vroeg hem of hij een sollicitatieformulier kon meenemen, dan kon ik een open sollicitatie doen. Binnen zes weken was het gepiept en zat ik op de afdeling Buitenland-Deviezen." Op de afdeling Buitenland heb je een aantal jaren gewerkt. Wat is er daarna gebeurd? "In 1981 kon je solliciteren op functies bij Klantenservice, Inlichtingen heette dat toen nog. Daar heb ik vijftien jaar gewerkt. Later heette het Klantenservice." Hoe is het jou bevallen op Klantenservice? "Ik ben sociaal. De klant is koning. Als ik het antwoord niet weet, bel ik de klant daarover terug of ik stuur een e-mail. Kortom: dat de klant tevreden de hoorn neerlegt. Klant blij, ik blij. Zo zat en zit ik nog steeds in elkaar."
"... Ik heb mij erdoorheen geworsteld en ik werd aangenomen."
Welke veranderingen zijn er in de loop van de tijd gekomen? "In 2016 ging ING het kantoor in Arnhem sluiten, dat zijn nu appartementen geworden. Wat kon ik doen? Ik kon solliciteren naar mijn eigen functie. Maar dan moest ik naar Leeuwarden. Ik dacht, ik ga gebruik maken van het sociaal plan dat ING had opgesteld. Dat was keurig geregeld: van werk naar werk. In januari 2017 ging ik officieel weg bij ING." Ben je toen direct naar Gazelle in Dieren gegaan? "Ik was 58 op dat moment en dan ben je natuurlijk op een leeftijd waarop het heel lastig wordt om weer een baan te gaan vinden. Bij het UWV heb ik mij ingeschreven zodat ik een uitkering kreeg. Ik ben gaan solliciteren bij uitzendbureaus. Wat je dan krijgt: je wordt uitgenodigd voor gesprekken, je blijft met een paar mensen over. Toen was de trend als je een oudere medewerker was: die gaat vaker ziek worden, die kan dingen niet zo snel meer oppakken. Dan word je afgewezen, dan pas je niet meer in het profiel." Wat doet dat met je humeur? "Ik ben zelf gaan doorzetten. Ik werd eruit gepikt en moest bij Randstad een assessment gaan doen. Dat bestaat uit een aantal onderdelen. En als je een onderdeel niet haalt, dan stopt de test en kun je niet verder. Het tweede deel van het assessment was het aantal aanslagen per minuut op de computer. De norm haalde ik niet en de test stopte. Het stukje over hoe ik eigenlijk goed had moeten functioneren, daar kwam ik helemaal niet aan toe." "Ik dacht: dit vind ik niet eerlijk. Ik ben gaan bellen met Randstad en ik zei: jullie hebben de beste laten gaan. Want ik heb in het klantenservicegedeelte nu niet laten zien wat ik wérkelijk in mijn mars heb. Het gaat toch om de kwaliteit, niet om de kwantiteit? Zo heb ik mij erdoorheen geworsteld en ik werd aangenomen. Wat schetst mijn verbazing: in november 2020 kreeg ik bij Gazelle een contract voor onbepaalde tijd aangeboden! Ik was toen 62 jaar. Dan moet ik wel trots op mezelf zijn dat ik mijn neus tegen de etalage heb gedrukt. Dat ik het voor elkaar gebokst heb dat ik daar terechtgekomen ben." (Hans Nijenmanting)